აი ქობულეთის ბინძური სანაპირო
აგვისტოს ქარწვიმიან ღამეს სანაპიროზე მე და ზღვა ვართ
ის მკლავს კისერზე მაჭდობს და მკოცნის
მეორე ხელს მოკლე შარვალში მიცურებს
და ყლეზე მეფერება
მთელს სხეულში ჟრუანტელი მივლის
ამოაქვს იჩოქებს
თბილ ლორწოვან პირში იდებს და მწოვს
მერე ისევ ტუჩებში მკოცნის
ხელით კი მინძრევს
მე სუნთქვა მიხშირდება
და რაც უფრო მიხშირდება
მისი ხელი მით უფრო ენერგიულად
მოძრაობს ჩემს ყლეზე
წამით თვალს ვახელ და ვხედავ
მოაჯირზე გადმოყრდნობილი ბიჭები რომ გვიყურებენ
ღრიალით ვათავებ
ზღვაც ღრიალებს
ნეტარებისგან ვღრიალებთ
და ეს ნეტარება ისე დიდია
ჩვენი არავის ესმის
ზღვა შენ ხარ
