• პირველი სამამულო წარმოების არტპორტალი
ინტერვიუ

ჟან ლუკ გოდარი საუბრობს დანიელ კონ-ბენდიტთან: ღიმილი რომელიც სამყაროს ათავისუფლებს.

×
ავტორის გვერდი ნანა გაგუა 00 , 0000 2732
თარგმანი: ნანა გაგუა
 
უფრო პოპულარული ვიდრე რომის პაპია და ნაკლებად პოპულარული ვიდრე ბითლზია (ფრანსუა ტრიუფო გოდარზე)
 
“ფილმი სოციალიზმის” შუაგულში ევროპაა, რომელსაც ზღვის კრუიზით ხმელთაშუა ზღვაზე მივყავართ სიამოვნების მაძიებლებთან ერთად, რომლებმაც ომი და მისი შედეგების გემო იციან. “ საწყალი ევროპა” ამბობს აფრიკელი ქალი  გემბანთან. “ სანამ ევროპას კიდევ ერთხელ ბედნიერს არ ვნახავ, სიკვდილი არ მინდა” ექოსავით გაისმის  რუსი გოგონას ნათქვამი. ჟენევაში ტბის სანაპიროსთან,  დენი კონ-ბენდიტი 79 წლის  ჟან ლუკ გოდარს ესტუმრა, რომელსაც  თვალები ისევ ეშმაკურად   უციმციმებს. გოდარი თავისი ბუნაგის გაყიდვას აპირებს, რომელშიც ორმოცი წლის განმავლობაში მუშაობდა. სიჩუმეა— ნუთუ კინოს გადაღება დასრულდა? ორი საათი და ორმოცი წუთის განმავლობაში დენი ცდილობდა, ფილმის სათაურის გარკვევას ‘’სოციალიზმი ‘’ თუ ‘’ფილმი სოციალიზმი’’...
 
 
კინო მკვდარია
 
 
კონ- ბენდიტი: ეს ეკრანიზაციები,  ტექნიკა,  ვიდეოები, წიგნები.. ყველაფრის თავიდან მოშორებას აპირებთ?
 
გოდარი: ეს საგნების თავიდან მოშორება არაა,  უბრალოდ განვლილი ეპოქაა. ჩემამდე ეს ანნე მარია მიევილმა გააკეთა.  რაღაც დასრულდა, ამიერიდან რამის შექმნა რთულია. კინემატოგრაფია პატარა საზოგადოებაა, რომელიც ასი წლის წინ ჩამოყალიბდა, სადაც იყო ყველანაირი ადამიანური კავშირები, ფულადი ურთიერთობები თუ ურთიერთობები ქალებთან – ახლა ეს გაქრა. კინოს ისტორია არ არის მხოლოდ ფილმის ისტორია, ისევე როგორც მხატვრობის ისტორია არ არის სახატავი ტილოს ისტორია. დღეს კინემატოგრაფია სულს ღაფავს. პირადად მე, ვცდილობ იგი კიდევ რაიმედ ვაქციო, მაგრამ ახლა  ცხოვრების ბოლო ფაზაში ვარ.
 
კონ- ბენდიტი: არასწორია, თქვენს ფილმებში დაუჯერებელი ენერგიაა. მაოცებს, როგორ აღწერთ ბევრ სხვადასხვა შრეს. ჯერ ხმელთაშუაზღვაზე ხართ, და შემდეგ სოციალურ ფენას უჩვენებთ.
 
გოდარი: ფილმის წარმოების  პროცესი ძალიან გაიწელა. შემდეგ დისტრიბუციის  და ბრუნვის შეფერხება ცალკე ამბავია. ფილმის დისტრიბუციას იმავე დროში ვაპირებდი რაც წარმოებაში დამჭირდა, დაახლოებით ოთხ წელში.
 
კონ- ბენდიტი: ფილმის გადასაღებად ოთხი წელი დაგჭირდათ?
 
გოდარი: დიახ, მათ ვუთხარი, რომ ფილმის გადაღებას ოთხი წელი დასჭირდებოდა, თუმცა, არა,  ეს მათთვის არ მითქვამს. გავრცელება შემდეგ ნაირად მინდოდა: ფილმი  პატარა ფესტივალებზე, პატარა კინოდარბაზებში მეჩვენებინა.
 
კონ- ბენდიტი: მაგრამ ფილმს კანში უჩვენებენ?
 
გოდარი: “მათ” გაგზავნეს კანში.
 
კონ- ბენდიტი: კანში ჩასვლას არ აპირებთ? ბერლინში მთელი ღამე გელოდნენ. თქვენთვის ევროპული კინოს ჯილდოს გადმოცემას ვარაუდობდნენ.
 
გოდარი:  უარი ვთქვი.
 
კონ- ბენდიტი: იქ თქვეს, რომ  თანახმა იყავით.
 
გოდარი: მაგრამ  არ დავთანხმებულვარ.
 
კონ- ბენდიტი: ვიცოდი, რომ არ გამოჩდებოდით, ამის შესახებ მათ მივწერე..
 
გოდარი: ფესტივალის ხელმძღვანელს  მივწერე, რომ არ მოვდიოდი. სულ ეს ეწერა შიგნით. ანნე მარიას ძლიერი გრძნობა ქონდა, რომ რაიმე დიდის გაკეთების საჭიროება არაა. პატარა აუდიტორიას როგორ მოიწვევ თუ საარსებო ფულიც უნდა იშოვი? 68 წლამდე, პარიზში ჩემი აუდიტორია 100,000 ადამიანს შეადგენდა. 
 
კონ- ბენდიტი: უფრო მეტი ვიდრე “უკანასკნელ ამოსუნთქვაზე!”
 
გოდარი: ათი წლის შემდეგ “უკანასკნელ ამოსუნთქვაზე” ბევრად ნაკლები მაყურებელი იყო. ფიქსირებულად 100,000 ბილეთი იყიდებოდა, ზუსტად იმდენივე რამდენიც პიერ ოვერნეის დაკრძალვას ესწრებოდა (მაოისტი სამხედრო, რომელიც რენოლტის დაცვამ მოკლა 1972 წლის 25 თებერვალს) დარწმუნებულები ვიყავით, რომ დარბაზებს ყოველთვის  შევავსებდით. პრობლემა ისაა, რომ პარიზში კინოს მოყვარული 100,000 ადამიანი არაა---როგორც მთელს მსოფლიოში. მათი 10% ხელმისაწვდომი. მინდა რაიმე ვცადო, მაგრამ ყველაფერს ვერ გამოვეკიდები.
 
კონ- ბენდიტი: არ გინდათ თუ არ შეგიძლიათ?
 
გოდარი: არ შემიძლია.
 
კონ- ბენდიტი : იმიტომ, რომ საკმარისად იშრომეთ?
 
გოდარი: არა, იმიტომ, რომ წესები შეიცვალა. ფილმის სოციალიზმის ჩვენება იყო გასულ 22 მარტს და არ იყავით.
 
კონ- ბენდიტი : უნდა გეცნობებინათ..
 
გოდარი: მოგწერეთ, მაგრამ დაგვიანებით. სესილი დუფლოტთან (საფრანგეთში მწვანეთა პარტიის გენერალური მდივანი) გაცხარებულ კამათში იყავით. არ ვიცოდი რატომ გინდოდათ ჩემი ნახვა. ერთმანეთს იშვიათად ვხვდებით.
 
ერთმანეთი მართლა მოგვწონდა
 
კონ- ბენდიტი:  თქვენს ფილმში ‘’სოციალიზმი.’’…
 
გოდარი: არა---- ‘’ფილმი სოციალიზმი’’.
 
კონ- ბენდიტი: მაპატიეთ--- ‘’ფილმი სოციალიზმი’’. იქ არის ასეთი ფრაზა: პიროვნება სხვის შიგნითაა, და სხვა არის პიროვნების შიგნით, და ამრიგად  სამი პიროვნებაა.. “ 1969 წელს, მახსოვს ანნე ვიაზენსკი დახატეთ კენგურუსთან ერთად; თქვენ მის ჯიბეში იჯექით და ნახატის ქვეშ იგივე სიტყვები ეწერა. ფილმში ამ სიტყვების კიდევ ერთხელ გამეორება… ამაღელვებელია, რადგამ თქვენ ჩემთვის უწყვეტობას წარმოადგენთ...
 
გოდარი:  თქვენც ასევე ჩემთვის__ ამიტომაც ვნერვიულობდი ამ შეხვედრაზე. პირველად 1966 თუ 1967 წლებში შევხვდით, თქვენ ცნობილი არ იყავით, მე ცოტათი ცნობილი ვიყავი. ეს იყო ნანტერში უნივერსიტეტის ეპოქა. ‘’ ჩინელის’’ გადასაღებად ვემზადებოდი. მეორედ 1968 წლის 20 თებერვალს შევხვდით სინემატეკში ჰენრი ლანგლუას დემონსტაციაზე. ჩვენთან იდექით რადგან გაინტერესებდათ, ხედავდით რომ ახალი მოძრაობა იწყებოდა.  68 წლის მაისის მოვლენებში მთავარი მუშათა მოზრაობა იყო კანში და რედონში და ლანგლუას ბავშვები. 
 
კონ- ბენდიტი:  მახსოვს, გამაოცა  ბავშვმა ’’ოთხასი დარტყმიდან’’,  ჟან პიერ ლეოდმა, თავისი გრანდიოზული სიტყვის გამოსვლით სინამეტეკის წინ: ტექსტი წაიკითხა და თავი 1789 წელს გვეგონა. შემდეგ დაიწყო ჩვენი იტალიური თავგადასავალი. როცა საფრანგეთიდან გამაძევეს, ვგიჯდებოდი ყველაფრის კეთებაზე რასაც კოლექტიური იდეა ედო საფუძვლად.
 
გოდარი : იტალიაში სადაც მემერცხენე სამხედროები იყვენ გადავწყვიტეთ წავსულიყავით. ფული უნდა გვეშოვა, ფული ქონდა ჩვენს სასიამოვნო ახალგაზრდა პროდიუსერს. დილაობით ერთად განვიხილავდით თუ რა უნდა გადაგვეღო შუადღეს, მაგრამ მალე მივხვდი, რომ ფილმის გადაღება თქვენს გარდა არავის აინტერესებდა, მე კი  პასუხისმგებლობას ვგრძნობდი.…
 
კონ- ბენდიტი: ორი დღეა ცოლი მეუბნება რა განერვიულებსო. ბოლოს 1996 წელს სტრასბურგში შევხვდით ერთმანეთს,  ფილმის “ მოცარტი სამუდამოდ ‘’ პრემიერაზე, საქმე რაღაც კარგად ვერ წაუვიდა ამ ფილმს.
 
გოდარი: პრემიარაზე მსახიობთან კამათი მომივიდა, რადგან სიტყვით გამოსვლა არ სურდა. გამახსენდა, 68 წლის მაისის შემდეგ როცა ქვეყნიდან გაგაძევეს, დელიოზის სანახავად მივედი, თქვენ მისგან მოდიოდით და ერთმანეთს ბილიკთან შევხვდით, ვერ გიცანით რადგან ხელში  ჩიბუხი გეჭირათ.
 
 
 
ევროპა წელი ნული
 
 
კონ- ბენდიტი: მოდით დავუბრუნდეთ ფილმს “სოციალიზმი”, ეს ფილმი მაღელვებს. თქვენ ამბობთ  რომ ”ამერიკელებმა ევროპა მაშინ გაათავისუფლეს როცა მასზე დამოკიდებული გახადეს..”
 
გოდარი:  ეს  მე არ მითქვამს, ეს მალაპარტმა თქვა.
 
კონ- ბენდიტი : ყველამ რაღაცა კვალი დავტოვეთ..…
 
გოდარი: ფილმი რაღაც იდეებს უნდა ატარებდეს. ავიღოთ საბერძნეთი-----  რასაც ადრე ჩვენი კაცობრიობა ერქვა, ახლა მხოლოდ საბერძნეთის ვალებზე საუბრობენ.
 
კონ- ბენდიტი : ჩვენც ვალში ვართ საბერძნეთთან...
 
გოდარი: სწორი ხართ, 30 წლის განმავლობაში ბერძნებს არაფერი გაუკეთებიათ, მას შემდეგ რაც გერმანელ ტურისტებს შემოჰქონდათ ფული.
 
 კონ- ბენდიტი :  შვეიცარიელებსაც კარგად გამოსდით ეს საქმე..
 
გოდარი: დიახ, მაგრამ შვეიცარიელები ძალიან ჰგვანან გერმანელებს.. ვხუმრობ. საბერძნეთზე ისე ვერ  ისაუბრებ  როგორც პოლიტიკოსები საუბრობენ.  ისინი მხოლოდ მოხსენებებს წერენ და საბერძნეთის  მიწაზე ფეხს არ აბიჯებენ, მოვლენებს არ იკვლევენ.
 
კონ- ბენდიტი: არ უარვყოფ, რომ კლასიკური პოლიტიკოსი ვარ. მსოფლიო მოვლენებშიც ჩართული ვარ, მაგრამ მოხსენება ჩემს ცხოვრებაში არ შემიდგენია.
 
გოდარი: ამიტომაცაა თქვენს კარიერას თვალს ვადევნებ, პოლიტიკაში ისე ხართ, როგორც მე   ვიყავი კინოში.
 
კონ- ბენდიტი : ისევ კინოში ხართ.
 
გოდარი: არა,  მხოლოდ ფილმების წარმოებაში ვარ ჩართული.
 
კონ- ბენდიტი:  დიახ, მაგრამ ჩვენს წარმოსახვით კინოში, ჩვენს ევროპულ კულტურაში, ადამიანების გონებაში  თვალსაჩინოდ ჩანხართ. ახალგაზრდა რეჟისორები ნახულობენ და მსჯელობენ თქვენს ფილმებზე, ეს რეალობაა!.
 
გოდარი: ალბათ, ალბათ....პირადად  მე ვხედავ, რომ არსებობს ფილმები, ტელევიზია, ლიტერატურა, არ არის მხატვრობა, მხოლოდ ინსტალაციებია და ისიც სუსტი. რთულია ამაზე საუბარი საკუთარ თავს ეწინააღმდეგები. ხშირად მადანაშაულებენ საკუთარ თავთან წინააღმდეგობაში, მაგრამ ეს წინააღმდეგობა სეირის გამო არ ხდება.
 
კონ- ბენდიტი: სახალისო შეიძლება იყოს..
 
გოდარი: კი ცოტათი, მაგრამ კამათს გამოიწვევს.
 
კონ- ბენდიტი: ამიტომაცაა ფილმი სოციალიზმი საინტერესო, რომ კამათს იწვევს.
 
გოდარი: მალე დაივიწყებენ.. საინტერესო წინააღმდეგობას ისევ ვიმედოვნებ. რატომ მიიჩნევთ ამ ფილმს საინტერესოდ?
 
კონ- ბენდიტი: რამდენიმე ფაქტის გამო, კავშირის დაწყება ევროპასთან რომელიც თქვენთვის დიდი თვალთმაქცოობა.
 
გოდარი: ასეც არის. ნახშირით და ფოლადით დაიწყეს საქმე. შეეძლოთ სხვა რამითაც დაეწყოთ.
 
კონ- ბენდიტი:  როგორც ამბობენ, ეს ომის მიზეზებია ..
 
გოდარი: ომი დამთავრდა. ტრუმენმა თქვა ისეთ მშვიდობას დავამყარებთ, როგორი ომიც გვქონდაო. რას  ამბობდა ალბათ, თვითონ არ ესმოდა..
 
კონ- ბენდიტი: ევროპასთან დამოკიდებულებას შემდეგ ნაირად გამოხატავთ: “ვისურვებდი, რომ ის კიდე სხვა რამე ყოფილიყო.”
 
გოდარი: მინდა უკეთესი იყოს, მაგრამ  მარტო სურვილი არ კმარა. ბაჩელარდი ამბობს, ორი სახის გამოსახულება არსებობსო: ზუსტი და  ბუნდოვანი. ვცდილობ ბუნდოვანი გამოსახულება გამოვხატო, რომელიც შეუძლებელია შეგნებულად გაკეთდეს.
 
კონ- ბენდიტი: მაგრამ ფილმ სოციალიზმში ევროპის პრობლემებას იმითი აფიქსირებთ, რომ ხმელთაშუა ზღვაზე საუბრობთ მოთხრობებით. 
 
გოდარი: ხუთი თუ  ექვსი ადგილი ჩავსვი ფილმში: აფრიკა, პალესტინა, რუსეთის რევოლუცია, საბერძნეთი იტალია და ესპანეთი. ეს ის ქვეყნებია რომლებმაც შემქმნეს. შემდეგ ისტორიები დავამატე გერმანიას, რადგან იგი  ძალიან მნიშვნელოვანი იყო ჩემს ცხოვრებაში. 
 
პალესტინის გადაღება
 
კონ- ბენდიტი: თქვენ ასევე ამბობთ, რომ ევროპის პირველადი ცოდვა პალესტინაა, თქვენ ამას გადმოსცემთ  ორი თუ სამი  კადრით და ძველი ფოტოსურათით.
 
გოდარი: ეს პირველი ფოტოა პალესტინის, რომელიც გვაქვს და ის ელიას სანბარს ეკუთვნის რომელიც მოგვითხრობს 1838 წელს დაგერის გამოგონების დაგეროტიპის წარდგენას მეცნიერებათა აკადემიაში. ფოტოგრაფების ჯგუფი გაიქცა წმინდა მიწისკენ, ალბათ იმის დასამტკიცებლად რამდენად სწორი იყო ბიბლიური სიტყვები.
 
კონ- ბენდიტი:რატომაა  პალესტინით აკვიატება თქვენს ფილმში?
 
გოდარი: პალესტინა კინოსამყაროსავითაა, დამოუკიდებლობის მოპოვებას ცდილობს. ათი თუ თხუთმეტი წელი დამჭირდა პროდიუსერები  დამერწმუნებინა, ფული ჩემს განკარგულებაში გადმოეცათ. ნამდვილი ომი მქონდა ჟან პიერ რასამთან, რათა ფილმზე კონტროლი ამეღო. როგორც მამაჩემთან: ხომ დამთანხმდი ფულის მოცემას, ნუ მკითხავ რას ვუპირებ, მომენდე.
 
კონ- ბენდიტი: თქვენი პატარა კამერებით, ვინმეს ისრაელში და პალესტინაში გადაღება, რომ ეთხოვა წახვიდოდით?
 
გოდარი: მაგრამ ასეთ პირობებში მხატვრულ ფილმს ვერ გადავიღებ! ზოგი ამას აკეთებს და ეს დოკუმენტური ფილმია და ზოგი საინეტერესოა. ხანდახან დისკუსიურ პროგრამებს ვუყურებ, მაგრამ ამას პრაქტიკისთვის ვაკეთებ, რომ ვნახო ჯერ კიდევ შემიძლია თუ არა დაბრუნება. 
 
კონ- ბენდიტი: როგორც ჩოგბურთის თამაში კედელთან.…
 
გოდარი: დიახ. ასე  გადაღებას ვერ შეძლებ. ვცდილობ ვაჩვენო მშვიდობიანი ურთიერთობები შუა აღმოსავლეთში------მაგალითად, თუ ნებას დამრთავს აგნეს ვარდა, მისი  ფილმიდან კადრს ავიღებდი, სადაც ორ მსახიობ გოგონას ვხედავთ, შემდეგ გვესმის თუ როგორ მღერის ერთი გოგონა თალმუდს და მეორე Kყურანს. ძალაუფლება არ მაქვს, ამრიგად ვერაფერს გავაწყობ.
 
ფილმი სოციალიზმი/ ფილმი ეკოლოგია
 
კონ- ბენდიტი: როცა თქვენს ფილმში იიამა ვნახე, გავიფიქრე რომ იიამა იგივე ჟან ლუკია!
 
გოდარი: სულაც არა, იიამა გარაჟის გვერდით ცხოვრობდა, ყოველდღე ვხედავდი და გადავწყვიტე გადაგვეღო. იქ ვირიც იყო მასთან ერთად. ცხოველების გამოყენება შემეძლო, ამ სამყაროში  უსინდისოდ ვექცევით იმათ ვისაც ენა არა აქვს, სინამდვილეში კი აქვთ.
კონ- ბენდიტი: ბავშვს სსრკ–ს წარწერიანი  მაისური აცვია.
გოდარი: მაისური  ცოტა ხნის წინ გერმანიიდან ჩამოვიტანე. ბავშვმა ალბათ მისი მნიშვნელობა არ იცის. ფილმში  სახელად “ფილმი--- სოციალიზმი”  ე.წ. სიმბოლოები სოციალიზმისა ხშირად ფიგურირებენ.
 
კონ- ბენდიტი: ” სოციალიზმს” თქვენთვის კიდევ რაიმე მნიშვნელობა აქვს?
 
გოდარი: თუ  საგნების, ზღვის და რუსოს ფილოსოფიის სიღრმეებზე ვლაპარაკობთ, მაშინ კი. თავიდან ამ ფილმს “სოციალიზმი” დავარქვი,  მაგრამ  მნიშვნელობას დამატებითი ნიუანსები ჰქონდა. “ფილმი სოციალიზმი” განსხვავებულია, ერთმა ფილოსოფოსმა მითხრა რომ ეს “იმედსაც” ნიშნავს.
 
კონ- ბენდიტი: მე თვითონ ეკოლოგიას დავამატებდი.
 
გოდარი: ფილმი ეკოლოგია?
 
კონ- ბენდიტი: დიახ, თუ საზოგადოების კონცეფციაზე და ზღვის ფსკერზე შემეკითხებოდნენ, ამ დროში ეს უკვე სოციალიზმის თემა არაა.
 
გოდარი: ევროპა და ეკოლოგია, მომწონს..…. მაშინაც კი როცა  ფილმის გადაღება, წიგნის წერა შესაძლებელია, მე მგონი ერთადერთი ვისაც ნამდვილი  ევროპული კინო სურდა გერმანელები იყვენ 1933 წელს. თუ ფილმის გადაღება გინდა, ასობით დოკუმენტია საჭირო და ირგვლივ ყველაფერი ტყუილზეა დაფუძნებული, ჩემი ფილმი 25 მილიონად  გამოაცხადეს, მაშინ როცა მისი გადაღება 300 000 ევრო დაჯდა. რატომ გააკეთეს ?
ეს მე არ ვარ
 
გოდარი: ლევინასი სარკეში არასოდეს იყურებოდა--- ალბათ ამიტომ თქვა, ვერავის მოკვლას შეძლებ თუ სხვის სახეს დაინახავო. როცა სარკეში ვიხედები, ვამბობ რომ ეს მე არ ვარ, არამედ სხვაა. ახლა საკუთარ თავს ჩემს უკან ვხედავ. მაგრამ უნდა ვაღიარო ასე სხვებიც მხედავენ. უმრავლესობა ადამიანებისა ფიქრობს: “მე მე ვარ და ის ისაა”. თუმცა მცირე შესაძლებლობაა იმისა, რომ შევთანხმდეთ ან თუ შევთანხმდებით მხოლოდ  ზედაპირულად, რატომაც არა, თუ ზედაპირულობა ამართლებს, მაგრამ ადამიანებმა არ უნდა იწუწუნონ.
 
კონ- ბენდიტი: თქვენს შემოქმედებაში ეს ხშირად მეორდება. ადამიანები პასუხისმგებლობით ეკიდებიან იმას რაც არის, არ წუწუნებენ.
 
გოდარი: მათ საკმარისი გაბედულება  აქვთ, რომ თავიანთი ცხოვრებით იცხოვრონ, მაგრამ არაა აქვთ  გაბედულება მის წარმოსადგენად.
 
კონ- ბენდიტი: და თქვენ გაქვთ საკმარისი გაბედულება წარმოიდგინოთ ის,  მაგრამ ვერ ცხოვრობთ..
 
გოდარი: ღმერთმანი, მშვენივრად წარმოვიდგენ კიდეც.
 
კონ- ბენდიტი: მაგრამ როცა ისეთ ფილმს ქმნით როგორიცაა “ფილმი სოციალიზმი”, თქვენ ცხოვრობთ მისით.
 
გოდარი: დიახ, როგორც ნებისმიერი  საქმის შექმნისას ხდება. არ მესმის ხანდაზმული ადამიანები რატომ არ აჰყავთ სამუშაოდ.
 
კონ- ბენდიტი: ყველაფრის გაყიდვა გინდათ, თუ უკვე გაყიდეთ, ტექნიკა, თქვენი წიგნები, ვიდეოები...
 
გოდარი: მინდა დასასრულს მივუახლოვდე. ჩემს საწარმოო კომპანიას ვხურავ, რადგან საფრანგეთში გადასახადებს ვიხდი. ჩემი ბუღალტერი მშვენივრად აკეთებს მის საქმეს, მაგრამ უნდა გადავუხადო. მირჩევნია მსახური მყავდეს ვიდრე ბუღალტერი.
 
 
 
 P.S. ლეგენდარული რეჟისორი ჟან ლუკ გოდარი, რომლის ბოლო ნამუშევარს ” ფილმი სოციალიზმი” კანის ფესტივალზე უჩვენებენ ამ კვირაში, გადაწყვიტა სუბტიტრები “ავაჯოს ინგლისურით” გაუშვან, ეს არის ძველი დასავლური ენა ჩრდილოეთ ამერიკაში,  რომელსაც  ფრაზებით საუბარი ახასიათებს. რადგან დრამა გემზე ხდება სადაც რამდენიმე უცხო ენაზე საუბრობენ. თუ პერსონაჟი ამბობს, ” საათი მომეცი,” სუბტიტრებში წაიკითხავთ” შენ, მე, საათი.”
 
ამავე რუბრიკაში
  კვირის პოპულარული