როგორი გემო აქვს სიკვდილს ციფრულ ეპოქაში?
როგორ შეიძლება საკუთარი სიკვდილის დაშეარება უცნობი ადამიანებისთვის?
თუ სოციუმი აპროგრამებს ჩვენს რეფლექსებს და რეაქციებს "რეალურ" სიკვდილებზე "რეალურ" ცხოვრებაში,
რამდენად მოქმედებს იგივე პროგრამირება ვირტუალურ სივრცეში?
კიდევ დარჩა ვინმე უკანა რიგებში ვინც ფიქრობს საზღვრებზე სიმულაციას და რეალობას შორის?

ევა და ფრანკო მეტესსების Online art-პერფორმანსი "No Fun"[2010] ახალი გასართობი [ძირითადად ანანისტების მიერ ხელში ჩაგდებული] Chatroulette-ს გამოყენებით [ვიდეო ჩატი, რომელიც აბსოლუტურად უცნობ ადამიანებს აკავშირებს ერთმანეთთან ვებკამერებით]

ინტერაქტიული თვითმკლველობის და რეალური/ვირტუალური რეაქციების 10წუთი.
როგორც პროექტის ავტორები ამბობენ
მხოლოდ ორმა ადამიანმა დარეკა პოლიციაში :]

http://vimeo.com/11467722

No Fun - Eva and Franco Mattes from Franco Mattes on Vimeo.